Momenteel houden ongeveer vijftien bedrijven in Quito zich bezig met de productie van ingemaakte rozen en exporteren ze jaarlijks voor ongeveer 20 miljoen dollar.
De productie is gebaseerd op de selectie van de beste verse rozen en wordt vervolgens behandeld met was en glycerine om de duurzaamheid te garanderen. Dit proces genereert een bloem die meer dan een jaar in perfecte conditie blijft.
Met het oog op de groeiende vraag naar deze niche is het grootste probleem waar Ecuador nu voor staat het vergroten van zijn aanbod en het overwinnen van een aantal bestaande commerciële en culturele barrières.
Een van de moeilijkheden om de expansie voort te zetten is het internationale transport, dat steeds hogere tarieven heeft. Dit komt doordat de handelsbalans van het land veel lager is als gevolg van protectionisme.
Aan de andere kant zijn producenten van verse rozen bang dat de geconserveerde een deel van hun markt zullen wegnemen, omdat ze denken dat ze kunnen worden vervangen omdat ze langer meegaan. Maar dit is een verkeerd concept, want ingemaakte rozen zijn een totaal ander product, dat andere processen doorloopt, veel exclusiever is en waarvan de prijzen tot twintig keer hoger liggen dan die van gewone rozen.
Meer en meer boerderijen voegen de optie van ingemaakte rozen toe als onderdeel van hun aanbod, om een grotere winstgevendheid te verkrijgen door andere producten dan de traditionele aan te bieden.
